|
|
علی آن شب ز داغ سینه لبریز
تن خورشید را یارب کجا برد؟
به دوش خسته اش یک کهکشان نور
جدا زین خاکدان، تا ناکجا برد...
غم زهرا و درد بی کسی را
شب آن شب تا حریم کبریا برد
نمی گنجید در خاک ، آن تن پاک
علی جان جهان را تا خدا برد...
گلی پرپر به دست باغبان، آه
نسیم از بوستان مصطفی برد
حدیث ماتمش را پیک افسوس
ز یثرب تا شبستان حرا برد
خدایا پرده از این راز بردار
که مه را آسمان، آن شب کجا برد؟
خدایا...خدایا...پرده از این راز بردار
که مه را آسمان آن شب کجا برد...
نوشته شده در دوشنبه 87/2/30ساعت
3:42 صبح توسط زهره نظرات ( ) |
| Design By : Pichak |
About
زهره
کار ما نیست شناسایی راز گل سرخ... کار ما شاید اینست که در افسون گل سرخ شناور باشیم... ********************************* وإِن یَکادُ الّذینَ کَفَروا لَیُزلِقونَکَ بِأَبصارِهِم لمّا سَمِعُوا الذِّکرَ و یَقولونَ إِنَّهُ لَمَجنونٌ و مَا هُوَ إِلاّ ذِکرٌ لِلعَلَمین -
کار ما نیست شناسایی راز گل سرخ... کار ما شاید اینست که در افسون گل سرخ شناور باشیم... ********************************* وإِن یَکادُ الّذینَ کَفَروا لَیُزلِقونَکَ بِأَبصارِهِم لمّا سَمِعُوا الذِّکرَ و یَقولونَ إِنَّهُ لَمَجنونٌ و مَا هُوَ إِلاّ ذِکرٌ لِلعَلَمین -
