وقتی 8ماه پیش قرار شد به مدت 15روز (!!) بریم خونه مادربزرگم و اینجا رو خالی کنیم واسه یه سری تغییرات و تعمیرات ، چقدر سختم بود...از اینکه باید کامی رو می ذاشتم کنار هال....از اینکه یه سالن بزرگ بود و یه اتاق که هر سه تامون همه چیزهامون رو اونجا گذاشته بودیم...یا اینکه من اون جای دنجی که داشتم رو دیگه نداشتم...از اینکه تا دو هفته هرچی رو می خواستیم - نبود و اون خونه بود...(آخه ما فقط یه سری وسایلمونُ بردیم و بقیه اونجا بود)...از اینکه...

اما حالا که فکرشو می کنم می بینم عادت کرده بودم
وقتی پای کامپیوتر هستم - پیش مامان و بابا باشم و باهاشون حرف بزنیم و شام بخوریم و اینا...
یا کامیپیوتر جلوی چشمم باشه و ببینم کجا چه خبره...
عادت کرده بودم به اینکه موقع خواب صدای خروپف ِ بابا رو بشنوم...
یا غر زدنهاشون وقتی Alarm گوشی خودشو می کشت که واسه نماز بیدار شم و مامان و بابا بیدار می شدن و من................همچنان خاموشش می کردم و 5دقیقه بعد باز می زنگید! (این اواخر مامان دیگه آهنگ Alarm رو حفظ شده بودن ... توی هر شهر غریبی می شه باتو موندنی شد/ قصه هزارویکشب میشه بود و خوندنی شد...با تو هر جهنمی می شه بهشت / با تو میشه صدهزار قصه نوشت.....)

پنجشنبه دیگه همه بسیج شدن و وسایلُ آوردیم خونه خودمون...

دیشب با مامان یه سر دیگه رفتیم اون خونه تا تتمه وسایل رو بیاریم...یه جورایی دلم گرفت. به مامان می گفتم چقدر اولش سختمون بود و چقدر عادت کرده بودیم این اواخر...چقدر اتفاقها افتاد تا اینجا بودیم...
یاد ِ اون شب افتادم که عمه م خبر دادن حال شوهر عمه م بده و منم نفهمیدم چه جوری تا خونه شون دویدم.(خونه عمه م یه کوچه باهامون فاصله داشت)


خلاصه که اینجوریاست...
الآنم من دارم در یک اتاق که شباهت بسیار زیادی به بازارِ شام دارد و احتمالآ شتر با بارش گم خواهد شد ، مثل ِ اینایی که هیچ جا هیچ کاری ندارن (!) اینجا رو به روز می کنم!!

*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*

پ.ن 1 : عروسی بهار هم به خوبی و خوشی برگزار شد و جای همگی مخصوصآ زینت خیلی خالی بود.
پ.ن 2 : تا امروز که باشه 22نیر - هنوز به هیچ نحو خاصی تابستان خود را نگذرانده ام!!

پس فعلآ همین
خوشتون باشه
تا بعد...

 *بعد نوشت ِ آهنگی!! :
دلم برات پر میزنه برای مهربونیات...(آهنگ روی وبلاگ - گروه پارت)

 

نوشته شده در سه شنبه 89/4/22ساعت 4:19 صبح توسط زهره نظرات ( ) |