اين جا

چشمانِ بيقرارِ من

در انتهاي باشکوه

انتظار

سهمي از مهرباني ترا

مي سرايد خاموش

اما ... تو...

با جهاني پر از راز

تبسم هايت را

هرگز دريغ مکن

که در

فراخنايِ تصورِ گياه

هنوز هم مي شکفد

گل به ناز

واژه به آواز