پايه ي بحثتم!

اولا که : نه دختر جان! از کجا ميدوني و اينقدر مطمئني که کسي اون قد و قواره اي رو که تو ميخواي پيدا نمي کنه؟! اين که قاطعانه بگي "هيچکس" يکجورايي نااميديه! و نااميدي شرک!

دوما : گاهي واقعا بايد پيراهن رو بزاريم کنار تا صاحب اصليش پيدا بشه! به قولي حکايت همون مثلي ميشه که سيبهاي بالاي بالاي درخت وقتي چيده ميشن که تلاشگر اصليشون پيدا بشه! کسي که بتونه اونا رو بچينه! لايق اون چيدن باشه!

سوما : سعي کن هيچ وقت از درز لباس (يا همون انتظاراتت) به خاطر اينکه کمي زودتر به چيزي که ميخواي برسي کم نکني!چون بعدا پشيمونيش واسه خود آدمه! معروفه که ميگن آدم از هر نقطه اي که چيزي رو به دست بياره ممکنه از همون نقطه از دستش بده! پس اگر روزي درز لباسي رو که دوست داري قد و قواره ي کسي که ميخواي باشه کم کني و بخاطرش از انتظارات خودت بزني، روزي ديگه ممکنه به خاطر از دست دادن همون انتظارات عشقت رو از دست بدي! پس نتيجه مي گيريم که:

إن الله َ مع َ الصابرين!

===

دقت کردي من از آخر رسيدم اول؟! اينم خودش يه مدليه ها!