تبريک ويژه و کف و سوت و جيغ و اينا...

فقط مي تونم بگم از سال هشتاد و شيش تا حالا که مي شناسمت با هر پست شادت شاد شدم و با هر مطلب غمگيني غمگين. و دلم خوشه که توي اين دنياي بزرگ مجازي هم آدما مي تونن اين قدر به هم نزديک بشن که حتي بدون اين که يه بار همديگه رو ديده باشن و با هم حرف زده باشن، دلشون براي هم بتپه...

خوشحالم که هستي و دلم مي خواد که هميشه باشي...