بگذار سر به سينه من تا که بشنوي

دنيا چه عاشقانه دم از درد مي زند

شايد کسي اسير غم خاک گشته است

شايد که عشق سمفوني مرگ مي زند

بنگر بيين که نسل بشر در جدال خاک

گم کرده راه بهر تماشاست سينه چاک

اينجا که قلب ها همه آلوده گشته است

دادند طرح زوج و فرد براي هواي پاک

آخر شبي که رو به سوي يار مي شويم

با يک اشارتي همه هوشيار مي شويم

خنديم بر دو روزه دنيا و هم نفس

بر آن دم مسيحي دلدار مي شويم

-------------------------------------------------------------

شرمنده حال ادامه دادن شعر را ندارم ( نه که سرما من رو خورده و من هم سرما را)

در کل غم مخور

پيرو صحبت هاي جناب راديکال هر چند ما اين آقا مجيد را نمي شناختيم اما تسليت