چه جمعه‌ها که يک به يک غروب شد نيامدي /چه بغض‌ها که در گلو رسوب شد نيامدي /خليل آتشين سخن؛ تبر به دوش بت شکن /خداي ما دوباره سنگ و چوب شد نيامدي /تمام طول هفته را به انتظار جمعه‌ام دوباره صبح، ظهر، نه غروب شد نيامدي. . . .