زهره جونم سلاااااااااااااااااام
عجب سفرنامه باحالي!! مخصوصا قسمت مربوط به ديدن پريسا و اينها . به نظرم خيلي جالبه که آدم دوستي که چند سال فقط با نوشته و عکس و اين چيزا باهاش حرف زده رو ببينه..
من هم به قسمت اعتقاد دارم شديييييييييد اگه قسمت نباشه هيچ اتفاقي نميفته..
راستي آب دار شدن نه جاري شدن دوباره آب توي زاينده رود رو بهتون (همه اصفانيها ) مي تبريکيم . ايشالله هميشه آبش جاري باشه که غصه هاتو بريزي توش که باخودش ببره..
فعلا باي باي