اَمَّن يُجيب . . . حال دلم اضطراري است
از دختري که "بد شده" ديگر فراري است
آن روزهاي دائمي اعتبار سوخت
اين روز ها خطوط دلم اعتباري است 
با صفر نهصد و سي و . . . يک بار هم شده
آنتن بده ، تماس دلم اضطراري است !
اين زنگ هاي نيمه شبي عاشقانه نيست
انگار ساعت ِ تو هميشه اداري است
با هر "الو بگو"ي تو من قطع مي شوم !
وقتي _الو بگو و نگو . . . اختياري است
وقتي که _ گوش مي کنم _ بعد يک سکوت

مثل سلام هاي شما چوبکاري است

حالا دلم . . . در اين شب بي مشترک ترين

مشغول زنگ وسوسه اي انتحاري است
پس لطف کن پيامک آخر اگر رسيد
پاسخ بده که قافيه ي اين بيت "آري" است
اَمَّن يُجيب گوشي مُضطر اِذا دعاه 

اين بوق هاي آخر چشم انتظاري است . . .

تو اين شباي عزيز مارو فراموش نکني آخه دعاي دلاي پاک زودتر ميره اون بالاها. . .  مجتبي رش