سلام زهره
مشكل اصلي ما مردها كار وشغلمونه . يك مرد حتي كسي كه كار ازاد داره به واسطه اينكه سالهاست در يك جايي شناخته دشه است نمي تونه ريسك كنه بره يك شهر ديگه. ما كه دولتي هستيم و قطعا مشكلات زيادي هست. البته تو خود موريت ما چند نفر از شهرهاي ديگه اومدن. نمونه اش سجاد كه زنش قمي است و اومده قم. ولي تهران و شهرهاي اقماري آن مثل كرج فرق مي كنن. نمي ذارن كسي از شهرستان بره اونجاها. دارن به زور ملت را از تهران بيورن مي كنن حالا كارمند قبول كنن؟
قشنگ بود مثل هميشه
نيستي ببيني...
چي ميگي تو من برم كرج؟ كارم اينجاست. خونه ام اينجاست. عمر اينجا زندگي كردم. نميشه انتقالي گرفت اونم به شهر بزرگي مثل كرج. اگه هم ميشد مردم نميگن طرف به خاطر يك دختر همه چي را فدا كرد؟ بازم سميرا اگه بياد قم ميشه. تا چهارسال پيش قم بوده. من كه اصلا كرج نبودم چي جور برم؟
اتفاقا از جلوي خونه باغمون يك آب قنات رد ميشه كلي باصفاست.
قرار نيست من هر دختري را مي بينم تو وبلاگم بگم. بايد احساس كنم يك جورايي روابطمون جدي ميشه بعد ميگم.
من يادم نمياد اون دو خطي كه گفتي ممكنه كسي ببينه چيه. بارم بذار ببينم چي گفتم.
چند تا از بچه ها هم با تو همنظر بودند در باره شباهت من با اون بازيگره.. وللله من شباهتي نمي بينم بين خودم و عبدالرضا اكبري. شايد از چشام گفتي. من وقتي مي خندم چشمام گم ميشه. واسه همين كوچيك شده تو اين عكس.
گر تن رسد به جانان کام از لبش ستانم
گر جان ز تن در آيد با جان ديگر آيم
با اجازه حافظ
بي خيال
آخي خدا رحمت کنه باباي شوهر خواهرتو. خيلي بده تو سفر آدم خبر مرگ و مير بشنوه.
اول سلام.
دوم بيت رو اشتباه نوشتي. صحيحش اينه:
دست از طلب ندارم تا کام من بر آيد
يا ((تن)) رسد به جانان ، يا جان ز تن بر آيد
سوم خوشحالم که از بستن وبلاگت منصرف شدي.
و چهارم موفق باشي.
واي خدا من مي ميرم براي همين يه بيت شعر از حافظ و اون هم با صداي محمد اصفهاني....يه خاطره خيلي قشنگ دارم ازش.فال شب يلدام بود اين شعر...
ممنونم از تبريکت.کاش کامنتهاتون براي پست تولدش بود.بايد زودتر آپ مي کردم
هووم؟!
خوشتون باشه ت تغيير کرده به همين؟! تو هم آخرش رسيدي به همين؟!
وقتي نوشته هام مخاطب داره ... که ميخوام بفهمه حرفم از ته دله ... که عوض نميشه مينويسم همين!!
حالا همين نوشتنت برا من خوب منظور و ميرسونه! برا اوشون هم ميرسونه! بخير برسه انشاالله
