داشتم آلبوم خاطراتمو ورق ميزدم يه وبلاگي داشتم بنام ناگفته هاي تنهايي در جمع شما که اگه تو کوگل سرچ کني پيداش ميکني.البته ميتوني به اسم خودم هم تو گوگل سرچ کني.

يه مطلبي گذاشته بودم ارابه اسبي و سفر به قزوين که مربوط به اسفند ماه سال 1484 بود که شما اونجا برام نظرتونو گذاشته بودين.

اتفاقي که برام افتاده بود و يکسال تو کما بودم و به هر حال مدت زماني که سپري شد بعدازسالها رمز ورود و حتي اسم ورودي وبلاگمو فراموش کردم براي همين از اون سال وبلاگم عين يک شهر متروکه همينجوري افتاده.

وقتي روي اسمت که برام نظر گذاشته بودي رو همين جوري کليک کردم تا ببينم وبلاگت فعاله يا نه هم خوشحال شدم که فعاله و هم از پشتکاري که داري خوشم اومد براي همين اومدم تا هم بهت خسته نباشيد بگم و هم حقي که به گردنم داشتي رو ادا کنم.

اگه وقت و حوصله داشتي و خواستي ميتوني تو گوگل پلاس اسممو سرچ کني و پستهايي که ميزارم رو بخوني.

ممنون