سلام زهره جان

خسته نباشي و اميدوارم جمعه خوبي را گذرانده باشي.

کار براي زن در هر شرايطي خوب نيست.مگر اين که مطابق با شرايط باشه.مثلا از نظر من نوع کار و ساعت کاري شغل معلمي از همه موارد براي خانمها بهتره.با اون همه تعطيلي که دارن.خوش به حال اوناييکه تونستن استخدام آموزش و پرورش بشن.ما که نتونستيم.

مطمئناً اين روند کار که تو داري اصلا مناسب يه خانم متاهل نيست.ولي فعلا توي خونه بابايي و بهت رسيدگي ميشه.انتظار همسرت هم ازت خيلي زياد نيست.در ضمن هميشه در هر کاري بايد سختي هاشو تحمل کرد.بعد به مرور که جا بيفتي شايد به کارمند ثابت هم بشي.و شرايطت هم بهتر ميشه و حقوق هم بالاتر ميره.من اينجا که کار مي کنم.يادمه از دي ماه 91 شروع کردم.تا آخر سال نيروي افتخاري بودم و فقط به دليل علاقه ام ميرفتم.حقوقم اصلا گفتني نيست.هر چي دلشون مي خواست در حد هزينه اياب و ذهابم مي دادن.بعد از عيد يه ماه بهار نيروي آزمايشي شدم و حقوقم فقط کمي بيشتر شد.و سه ماه تابستان کارمند رسمي شدم و برام کارت صادر شد و حقوق عادي مي گيرم.سختي زيادي نداشت اما حقوقم اصلا خوب نبود.

فکر ميکنم کمي سختي را تحمل کني به مرور نيروي ثابت بشي و حقوقت مثل کارمنداي استخدامي هم نشه قراردادي بشه ....شاغل بودن به زن استقلال مي ده.درسته که خونه باشي حسابي به خودت و خونه و همسرت و بچه هم حتي مي رسي اما بايد از جيب همسرت خرج کني...همسر ما هم که کارخونه دار و مايه دار آنچناني نيست...عواقب داره بعدش....اينه که شاغل بودن از نظر من بد نيست.

بايد کمي سختي هاي اولش رو تحمل کني

بهتره هر روز و هر لحظه هم کنار همسرت نباشي.....بايد فاصله براي دلتنگي داشته باشيد....بايد يه وقتهايي دلتنگ هم بشيد.کنار هم اين اتفاق خوب!!! نميفته!

روز خوش گلم.بوس بوس