دلتنگي هاي آدمي
را باد ترانه اي مي خواند
روياهايش را
آسمان پر ستاره ناديده مي گيرد
هر دانه برفي به اشکي نريخته مي ماند
سکوت سرشار از ناگفته هاست
از حرکات ناکرده
اعتراف به عشقهاي نهان
وشگفتي هاي بر زبان نيامده
و در اين سکوت حقيقت ما نهفته است
حقيقت تو ومن...............................