نظرات ياداشت رد پاي تو...

+ وحيد بهرامي

کجايش شعر بود بابا ... جفنگي کرده ام بَلقور
با اين تعريف و تمجيدت ... شدم يک آدم مغرور
اگر با شعر هاي من .... کامنتت مي شود پيدا
به هر پست جديد تو ....کنم شعر نويي برپا
کت و شلوار دومادي... براي بازي ما هست
با من و راديکال باشي ... براي يک نفر جا هست
اگر داور مي شي يالله ... الان بازي شروع مي شه
تقلب هاي راديکال ... توي اين بازي رو مي شه

برم ديگه خوابم مي ياد .... ساعت دوازده و نيمه

بيدار شدن صبح فردا ... چو راه رفتن روي مينه

پاسخ

درست است "مــِــعر" شد گاهي کامنت ِ شعريت اما / تمام ذوق ِ باحالت شده در آن به ما پيدا / به عمرم شعر کم گفتم ولي اينبار / مي خواهم بگويم باز ..کل کل وار / شنيده بوده ام قبلآ نشاني از کت و شلوار / که زيبا بود آن لحظه ، هم آن توپ و هم آن شلوار / اگرچه داوري سخت است ، خصوصآ توي بسکتبال / ولي آسان شود وقتي طرف باشد يه راديکال / بداهه گفته ام اين شعر اونم از روي جو گيري / چُــنان دوغي که مي باشد اسير دست کفگيري!!!