نظرات ياداشت ايمان..اميد..باور..آرزو...

+ من

جا مي کني خودت را در مغز استخوانم
طوري که با تو هستم، بي تو نمي توانم . . .
من با خودم غريبم نامم فريب ِ محض است
لفظ قديم پاييز سبزي پر از خزانم
معناي تازه اي در پس کوچه هاي دستت
مي گيرم و کنارت درگير ِ امتحانم
يک اضطراب بي ميل مي خواندم که "برگرد"
من پاي رفتنم نيست تو وصله اي به جانم
در اين دو راهي ِ عشق ، بين تو و رهايي
دل را زدم به دريا چون با تو در امانم
سردي بهانه اي بود از ترس ِ بي تو بودن
من با تو داغ ِ داغم ، من با تو مي توانم . . .