اي ناگهان تر از همه اتفاق ها
پايان خوب قصه ي تلخ فراق ها
يکجا ز شوق آمدنت باز مي شوند
درهاي نيمه باز تمام اتاق ها
بي دستگيري ات به کجا راه مي برم ؟
در اين مسير پر شده از باتلاق ها
اي وارث شکوه اساطير! جلوه کن
تا کم شود اُبهت پر طمطراق ها