زهره ي گل سرخم ... گيگيلي نازم ... عزيزترينم

سلام

باور کن از وقتي پست ويژه تو خوندم يه لحظه قلبم آروم نداره و دلم برات لحظه به لحظه داره کوچولو تر ميشه. زهره با يادآوري خاطراتي که تو مدت دوستي باهات داشتم همه ي وجودم پر از مهربوني شد ، ميدوني چرا؟ چون تو خود ِ مهربوني و عشقي... واي زهره هر بار که اولين اس ام استو نگاه ميکنم که يه اس ام اس تصويري خوشگل بود صورتم يه پارچه لبخند ميشه ... زهره اندازه ي يه عمر باهات خاطره دارم ... خاطره هاي خوب ... زهره اگه اون اسم رمز باعث دوستيمون شد اما اين گل سرخ کوچولوي 5 ساله باعث شد من تو رو پيدا کنم ...واي يادش بخير خاطر? قشم و غلت خوردن و از تخت پايين افتادنت ... چقدررررر خنديدم اون روز و چقدر يهويي ازت دوستم اومد ... ديگه اگه روزي يکي دوبار وبلاگتو نمي ديدم دلم آروم نميشد ... راستش روم نميشد بيام و بگم که چقدر برام عزيزي تا اينکه اون اتفاق خوب افتاد و تو شدي سهم من از اون عشق ... و چه سهم قشنگي ... منم از اوشون ( به به ) بسيااااار بخاطر وجود تو ممنونم . چقدر خوشحالم که هستي زهره ... هميشه باش ... هميشه.

خيلي دوستت دارم و آرزومند آرزوهاتم.

جيگيلي متخلص به ندا